Scenariusz i reżyseria - André Hübner-Ochodlo 
Wykonawcy - Joanna Bogacka – Marlena Dietrich, Bartosz Kopeć - Konstantyn
Muzyka - Jerzy Satanowski
Przekład - Sława Lisiecka

Premiera tego spektaklu miała miejsce w 2001 roku podczas obchodów 100 rocznicy nadania praw miejskich Sopotowi – miastu, w którym działa Teatr Atelier – będącym miejscem, w którym spotkały się kultury polska, niemiecka i żydowska. Niemieckim akcentem obchodów urodzin Sopotu była właśnie polska prapremiera sztuki Moritza Rinkego „Szary Anioł”.
Sztuka „Szary Anioł” w poetycki sposób traktuje o ostatnich latach życia Marleny Dietrich. Jest to postać kojarząca się Polakom nie tylko z osobą wielkiej niemieckiej aktorki. Jej postawa wobec hitleryzmu budzi do dziś głęboki szacunek. Sztuka to Monolog kobiety, która się odizolowała, żeby jej obrazy mogły żyć dalej, obrazy, które kocha, ponieważ wciąż jeszcze poruszają świat zewnętrzny. Obrazy te zostały przez bohaterkę znienawidzone, ponieważ unieruchamiają jej świat wewnętrzny.
Rolę Marleny Dietrich zagrała wybitna, sopocka aktorka Joanna Bogacka która za swoją kreację otrzymała liczne nagrody teatralne min. Nagrodę Teatralną Województwa Pomorskiego, Sopocką Muzę oraz Gryf Pomorski

Fot. Mirosław Bestecki




 

„Wyśmienita gra aktorska, - jej sugestywność, perfekcja techniczna i absolutne panowanie nad materią tekstu- są głęboko poruszające(…)Bywa uwodzicielska i wulgarna, wzruszająco prostacka, kusząca zmysły i wzbudzająca obrzydzenie. Wysyła wiele sygnałów, które każą nam wierzyć, że jest prawdziwą Marleną, by potem zaraz odsłonić szwy tej maskarady. To swoisty fenomen, który miał miejsce na sopockiej scenie teatru Atelier. Bez dwóch zdań - wielka rola wielkiej aktorki” Tadeusz Skutnik, Dziennik BałtyckScenariusz i reżyseria - Andre Hübner – Ochodlo

Wykonawcy - Joanna Bogacka – Marlena Dietrich, Bartosz Kopeć - Konstantyn 
Muzyka - Jerzy Satanowski
Przekład - Sława Lisiecka

Premiera tego spektaklu miała miejsce w 2001 roku podczas obchodów 100 rocznicy nadania praw miejskich Sopotowi – miastu, w którym działa Teatr Atelier – będącym miejscem, w którym spotkały się kultury polska, niemiecka i żydowska. Niemieckim akcentem obchodów urodzin Sopotu była właśnie polska prapremiera sztuki Moritza Rinkego „Szary Anioł”.
Sztuka „Szary Anioł” w poetycki sposób traktuje o ostatnich latach życia Marleny Dietrich. Jest to postać kojarząca się Polakom nie tylko z osobą wielkiej niemieckiej aktorki. Jej postawa wobec hitleryzmu budzi do dziś głęboki szacunek. Sztuka to Monolog kobiety, która się odizolowała, żeby jej obrazy mogły żyć dalej, obrazy, które kocha, ponieważ wciąż jeszcze poruszają świat zewnętrzny. Obrazy te zostały przez bohaterkę znienawidzone, ponieważ unieruchamiają jej świat wewnętrzny. 
Rolę Marleny Dietrich zagrała wybitna, sopocka aktorka Joanna Bogacka która za swoją kreację otrzymała liczne nagrody teatralne min. Nagrodę Teatralną Województwa Pomorskiego, Sopocką Muzę oraz Gryf Pomorski

 i

„W partyturze językowych natręctw i skokowo zmiennych stanów psychicznych Joanna Bogacka jest bezbłędna” (Jacek Sieradzki, Polityka)
Gdyby Moritz Rinke nazywał się Paweł Kowalski i mieszkał w Gdańsku, pomyślałbym, że "Szarego Anioła" pisał z myślą o Joannie Bogackiej. Znajdująca się u szczytu swoich aktorskich możliwości, Bogacka nie zawodzi. Aktorka Teatru Wybrzeże nadaje granej przez siebie postaci psychologiczną głębię. Jest równie przekonująca jako wyjąca z samotności kobieta u schyłku życia, jako diwa domagająca się absolutnego poddania ze strony otoczenia, czy wreszcie jako uosobienie perwersji, kobieta świadoma swej cielesności i związanych z nią pragnień.(Krzysztof Górski, Gazeta Morska)
 Publiczność wstrzymuje oddech, gdy Szary Anioł grany przez Joannę Bogacką przechodzi kolejny etap swego koszmaru starości. Sugestywność aktorki, perfekcja techniczna i absolutne panowanie nad materią tekstu są głęboko poruszające (...)  To swoisty fenomen, który zdarzył się na scenie Atelier. Bogacka postawiła bardzo wysoko poprzeczkę aktorskiej profesji. Myślę, że ten spektakl należy sfilmować, by utrwalić to, co najbardziej ulotne - sceniczny geniusz.(Alina Kietrys, Głos Wybrzeża)
 "André Hübner-  Ochodlo łączy znakomitą grę aktorską z elementami sztuki filmowej, która w "Szarym Aniele" poetyzuje brutalną rzeczywistość.(Anna Malcer, Dziennik Bałtycki)