Lato Teatralne Sopot'1996
|
Tegoroczne Lato Teatralne Sopot' 1996 rozpoczęło się 04 lipca a zakończyło 30 sierpnia. Rozpoczęliśmy premierą sztuki "Apetyt na śmierć" (06.07) - na podstawie "Opowiadania o Zoo" i "Piaskownicy" Edwarda Albeego, z songami Agnieszki Osieckiej. W "Apetycie na śmierć" wystąpili Marek Richter, Jarosław Tyrański, Krzysztof Matuszewski, Ewa Kasprzyk, Alina Lipnicka oraz Izabela Jaworska ( w roli grajka). Spektakl wyreżyserował, przygotowując również scenografię André Hübner Ochodlo, a muzykę skomponowała Ewa Kornecka. Odbyło się 12 przedstawień. Na które licznie przybyli widzowie, którzy zgodnie uznali, że jest to sztuka, która może wstrząsnąć. Przedstawienie dla wrażliwych widzów, którzy wychodząc zapowiadali, że jeszcze na nie wrócą.
Drugim spektaklem granym w tym roku na naszych deskach był spektakl muzyczny zatytułowany "Wilki" ( 8 spektakli ) - autorstwa Agnieszki Osieckiej, która oparła go na motywach powieści Isaaca Bashevisa Singera pt. "Wrogowie - opowieść o miłości". Sztuka, w której zagrali Krzysztof Gordon, Izabela Orkisz, Ewa Kasprzyk, Alina Lipnicka i Marek Richter - byłaby klasycznym melodramatem, lub dramatem psychologicznym, którego bohater uwikłany w związki z trzema kobietami, szamoce się, nie potrafiąc wybrać. Tak by było, gdyby nie kontekst historyczny i obyczajowy. Bohaterowie Singera są zatem ludźmi, którzy ocaliwszy życie z zagłady, próbują żyć na nowo. Zgodnie należy przyznać, że "Osieckiej, Koniecznemu, reżyserowi, zespołowi ( Gordon wspaniały, Kasprzyk rewelacyjna) udało się stworzyć widowisko przejmujące, pełne wewnętrznego dramatyzmu, przepojone świetnym, ironicznym humorem żydowskim" (Janusz R. Kowalczyk, Rzeczpospolita)
Sierpień zdominował na naszych deskach "Jubileusz" (12 spektakli). George'a Taboriego w reżyserii i scenografii André Hübnera Ochodlo. Spektakl ten potwierdził, że "na naszej scenie nie ma miejsca na realizacje spotykające się z obojętnością widowni. "Jubileusz" jest bez wątpienia przedstawieniem dostarczającym mocnych przeżyć" (Anna Jęsiak, Dziennik Bałtycki).
Jego kompozycja plastyczna wraz z muzyką Jerzego Satanowskiego, powodują, że to tak skromne rozmiarami przedstawienie staje się realizacją dużej rangi. Znakomite kreacje stworzyli: Krzysztof Gordon, Joanna Bogacka, Elżbieta Mrozińska, Dariusz Siastacz, Marek Richter, Jacek Labijak i Ryszard Ronczewski.
Teatr zamykaliśmy przy dźwiękach Yiddish Songs - recitalu pieśni żydowskich w wykonaniu André Ochodlo z aranżacjami Ewy Korneckiej. "Sopockie przedstawienie jest przejmujące i autentyczne. André Ochodlo znakomicie potrafi oddać świat, którego już nie ma." (Alina Kietrys, Głos Wybrzeża)
Nasz teatr był również bogaty w imprezy towarzyszące: gościliśmy zespół "KRYWAŃ" z Zakopanego, w sierpniu zagrał u nas zespół "KROKE" z Krakowa, dwukrotnie swój recital "Dawne zabawne" zaśpiewała Magda Umer, "publiczność wypełniła każdy kawałek Teatru Atelier podczas jej recitalu" (Aldona Kaszubska, Dziennik Bałtycki).
Z "Pieśniami prastarymi" wystąpiła Łada Gorpienko z kabaretu Loch Camelot. "Spektakl trwał w atmosferze pierwotnego misterium, zaciemniona scena z samotną wiotką postacią kobiety jako centrum uwagi widowni" (Artur Kawiński, Dziennik Bałtycki)
Na początku sierpnia odbyła się promocja książki Agnieszki Osieckiej pt. "Na początku był negatyw". "Nikt nie zliczy talentów Osieckiej. Nie dość, że poetka, to jeszcze śpiewa lwowskie piosenki i fotografuje. Promocja jej nowej książki przyciągnęła do Teatru Atelier tłumy jej przyjaciół i wielbicieli" (Magda Rozmarynowska, Gazeta Morska)
Tego lata w naszym teatrze odbyły się 44 imprezy artystyczne, które zobaczyło w sumie 3500 widzów nie tylko z Wybrzeża, ale i z całej Polski. Lato Teatralne Sopot' 1996 odbyło się pod patronatem Urzędu Miasta Sopotu.
Byłam wśród gości obecnych na otwarciu Lata Teatralnego Sopot' 96. To trzecie już Lato Teatralne w Teatrze Atelier André Hübnera Ochodlo. Barak przy plaży stal się magicznym miejscem. Składają się na to scenografia, która przemienia brzydotę i tandetność miejsca w inne, dziwne piękno, widok plaży i morza u wejścia. Ale przed wszystkim - aura, klimat psychiczny. (...) Wierzę, że istnieje równie silnie, jak ta namacalna, rzeczywistość duchowa. W tym oczywiście rzeczywistość sztuki.
(Ewa Moskalówna, Głos Wybrzeża)
|
|
