(Projekt sceniczny na podstawie: Katastrofa, Kroki, Nie ja (Usta), Fragment Dramatyczny I)
Reżyseria i scenografia - André Hübner-Ochodlo 
Przekład - Antoni Libera
Obsada: Mariia Ciunelis, Alina Lipnicka, Marek Richter, Bartłomiej Borowski, Krzysztof Gordon
Muzyka - Pieśń Franza Schuberta "Nacht und Traume"
Opracowanie i wykonanie na fortepianie - Tomasz Jocz
Kostiumy - Helga Kumper
Etiudy filmowe powstały dzięki pomocy Fundacji VIDEO STUDIO GDAŃSK
Realizator filmowy - Wojciech Ostrowski

Jest on najodważniejszym, najbardziej bezlitosnym spośród współczesnych pisarzy i im bardziej wpycha mi w nos w gówno, tym bardziej jestem mu wdzięczny. On nie pierdoli mi głupot, nie oszukuje mnie, nie puszcza do mnie oka, nie narzuca mi na nic recepty, ani drogi, ani objawienia, nie posuwa mi miski pełnej okruszyn chleba, nie sprzedaje mi niczego, czego ja nie chcę kupić, on w ogóle nie dba o to, czy ja to kupię, czy nie (...) Harold Pinter

Tragedia ludzkiego życia, naznaczona świadomością śmierci, pustka i gorzki komizm człowieczych poczynań, życie, które jest cierpieniem już od narodzin i przez które tylko czasem prześwieca promyk nadziei. O tym mówi w swoim przedstawieniu André Hübner Ochodlo. Projekt sceniczny "Nocy i sny", którym sopockie Atelier zainaugurowało właśnie swój szósty plażowy sezon, złożony został z kilku jednoaktówek i scenariusza filmowego Becketta, pod pożyczonym od pieśni Franciszka Schuberta tytułem(...) Marek Richter jest nieustannie obecny na scenie. Subtelnym gestem czy poruszeniem ciała komentuje historię rozgrywająca się w filmie. Jego twarz, starzejąca się stopniowo, demonstrująca brzydotę, wraz z kolejnymi napisami pojawia się na ekranie. To ktoś, kto "przedłużenie" swojego bycia znajdzie dopiero we "Fragmencie dramatycznym I", zainscenizowanym na terenie byłej żarnowieckiej elektrowni ( jak można się domyślać z podziękowań złożonych specjalnie strefie ekonomicznej w Żarnowcu, zamieszczonych w programie). W tym miejscu, gdzieś na końcu świata , pomiędzy ślepym A (Marek Richter) i sparaliżowanym B (Krzysztof Gordon) odbywa się rozmowa, w której słowa mają wypełnić poczucie pustki. Życie pełne cierpień (także fizycznych) odarte tu zostało z metafizyki. W zapomnianym przez Boga miejscu pozostał ból istnienia. Monika Brand, Gazeta Morska

Jak daleko można posunąć się w wewnętrznej autodestrukcji? Czy jesteśmy w stanie z godnością przegrać walkę z przemijaniem? Sopocki Teatr Atelier najnowszą premierą "Noc i sny" stawia te pytania. Jednak nie daje jednoznacznych odpowiedzi (...) Nie pogodzenie z przemijaniem, ów egzystencjonalny dramat śmiertelnego człowieka, najsilniej widoczny jest w "krokach", gdzie przystrojona w ślubną suknię stara panna May trawi życie na rozpamiętywaniu przeszłości, podczas gdy rzeczywistość przechodzi niezauważona gdzieś obok. Żadne z bohaterów spektaklu nie jest w stanie zbliżyć się do drugiego człowieka, choć każdy tego pragnie. (...) Czas mija - to wszystko. Szkoda byłoby go zmarnować. To przesłanie "Nocy i snów" jest ciekawą interpretacją Beckettowskiego teatru absurdu, zazwyczaj ukazującego bezsens ludzkiej egzystencji. Tutaj dającego jednak nadzieję. Bratumiła Pawłowska, Życie

Ma to przedstawienie niebanalną plastyczną formę, wykorzystuje obraz filmowy. (...) osiąga estetyczną czystości wyrafinowany efekt, zwłaszcza we fragmencie "Nie ja. W tym przedstawieniu Lipnicka jest świetna! Wraz z nią - Krzysztof Gordon, Marek Richter (w paru wcieleniach) i debiutująca w Atelier warszawska aktorka Maria Ciunelis. Anna Jęsiak, Gazeta Trójmiasto