Logo Teatru Atelier
Deklaracja dostępności     Wersja dostosowana       
Kwartet (Heiner Müller) - reż. André Hübner-Ochodlo

(Quartett nach Laclos) wg "Niebezpiecznych związków" Choderlosa de Laclosa
Reżyseria i scenografia - André Hübner-Ochodlo 
Przekład - Jacek St. Buras
Opracowanie muzyczne - Izabela Jaworska
Piosenki z filmu "Błękitny Anioł" w przekładzie Jacka St. Burasa
Kostiumy - Helga Kümper
Manekiny - Anna Mologa, Andrzej Borkowski
Obsada:
Merteuil - Alina Lipnicka
Valmont - Marek Richter
Piano - Izabela Jaworska

Premiera odbyła się na sali prób Teatru Miniatura w Gdańsku.

Heiner Müller: "...Mój tekst jest jak książka telefoniczna i tak też winien być podawany, wtedy zrozumie go każdy. Wtedy bowiem doświadcza się po prostu obcego tworzywa. Doświadczać czegoś to przecież z początku nie móc tego czegoś ogarnąć pojęciowo. Dopiero później człowiek zaczyna się zastanawiać."
" Kiedy piszę na jakiś temat, interesuje mnie tylko jego szkielet. Tutaj chciałem obnażyć rzeczywistą strukturę stosunków między kobieta a mężczyzną i rozprawić się z panującymi w tej dziedzinie stereotypami i zahamowaniami. Jeśli nawet sam żyję w sferze seksu złudzeniami, to kiedy piszę, nie mogę tych złudzeń uwzględniać. Moim głównym impulsem przy pracy jest: zniszczyć. To znaczy zepsuć innym ludziom ich zabawkę...
Z rozmowy z Matthiasem Matusskiem i Andreasem Rolfmannem przeprowadzonej w 1982 roku.
 

 Widownia premierowego przedstawienia "Kwartetu" (...) podzieliła się na dwie grupy: część zgotowała aktorom i reżyserowi owację, część zaś z zażenowaniem patrzyła w sufit. Cóż, nieczęsto zdarza się oglądać spektakle, w których porządek i symbolika liturgii rymuje się z metaforą aktu seksualnego. Mam nadzieję, że spektakl Teatru Atelier nie stanie się powodem obyczajowego skandalu, jak niegdyś "Białe małżeństwo" Różewicza. W przedstawienie wpleciono piosenki ze słynnego "Błękitnego anioła" (w świetnym wykonaniu Marka Richtera).
W nieco monotonnej, trójmiejskiej monokulturze teatralny szalony spektakl André Hübnera Ochodlo jest sporym wydarzeniem. Nie tylko dlatego, że wprowadza na sceny trójmiasta prawie zupełnie nieznanego w Polsce dramaturga. Słowa uznania należą się realizatorom spektaklu za odnalezienie właściwej formuły dla teatralnej adaptacji trudnego, nie fabularnego tekstu, a aktorom za bardzo sprawną, inteligentną interpretację. Aleksandra Ubertowska, Gazeta Gdańska

Müller nie stroni od efektów niezwykle wręcz drastycznych, okrutnych, tak w działaniach scenicznych jak języku, bardzo sugestywnym, obrazowym, przy całej brutalności pełnym liryzmu i patosu, skłonnym do sentencjonalności. W zamierzeniu pisarza formuła jego teatru ma odwzorować charakter naszych czasów. Jacek St. Buras

Zrytualizowana, bestialska walka każdego z każdym o przetrwanie i rysująca się w tle ostateczna zagłada zdegenerowanego świata to motywy pojawiające się nie tylko w napisanym na motywach "Niebezpiecznych związków" Choderlosa de Laclos "Kwartecie" (1981, Quartett), ale także w takich sztukach jak "Gnijący brzeg". "Materiały do Medei", "Krajobraz z Argonautami" (1982, "Verkommenes Ufer", "Medeamaterial", "Landschaft mit Argonauten" i "opisu obrazu" (1985, "Bildbeschreibung"). Sztuki te, nie wystawiane w NRD, przyniosły Müllerowi rozgłos w Niemczech Zachodnich, czego wyrazem było przyznanie mu 1985 roku prestiżowej nagrody im. G. Buchnera. Jacek St. Buras

"Kwartet" - to sztuka oparta na "Niebezpiecznych związkach" Choderlosa de Laclosa. Muller nicuje tę literacką klasykę, dając nam swoistą "czarna komedię" żądz, namiętności, intryg.  Anna Jęsiak

"Kwartet", swobodna przeróbka "Niebezpiecznych związków" de Laclosa w adaptacji Hübnera - Ochodlo, uzyskał sugestywną, świetnie dostosowaną do konwencji dramatu, oprawę sceniczną. W ciasnej przestrzeni sali prób Teatru Miniatura wzniesiono wysoki podest (ołtarz? stos ofiarny?) , na którym spoczywa stylowa sofa. To tutaj prowadzą swoje groteskowe gry erotyczne hrabina Merteuil (Alina Lipnicka) i Valmont (Marek Richter). Niepokojące tło działań scenicznych stanowi rozwieszona folia - wprawiona w ruch, podświetlona czerwonym reflektorem rozbłyskuje raz po raz serią "apokaliptycznych" refleksów. Dwa manekiny, przypominające dziwaczne przebranych transwestytów, są także bohaterami spektaklu i sobowtórami postaci. Usadowiono je dokładnie naprzeciwko widowni, nic dziwnego, że przeglądamy się w nich jak w lustrze. Aleksandra Ubertowska, Gazeta Gdańska

Valmont: Co tam ojciec. Proszę mi być pani kapłanem, któż jest bardziej ojcem niż kapłan., który wszystkim dzieciom Bożym otwiera bramę do raju. Klucz do niej trzymam w ręku, ten drogowskaz, instrument niebiański, ognisty miecz (...) Na kolana, grzesznico. Znam tęsknoty, które przewijają się przez Pani sny. Proszę wyrazić skruchę, a zamienię karę w łaskę. Niech się pani nie obawia o swoją cnotę. Dom Boży ma wiele pomieszczeń. Wystarczy, że otworzy pani te zadziwiające usta, a gołębica Pańska przyfrunie i wleje w nie świętego Ducha. Widzi pani, jak drży z gotowości. Czymże jest życie bez codziennej śmierci (...) Darów Bożych nie powinien człowiek wypluwać. Kto daje, temu będzie dane. Co upada, to należy podnieść. Chrystus nie dotarłby na Golgotę bez sprawiedliwego, który pomógł mu nieść krzyż. Pani dłoń, madame. Oto zmartwychwstanie. Heiner Müller, "Kwartet"

MECENAS TEATRU Patronat Sponsor srebrny
orlen logo Sopot logo Srebrny logo
Teatr Atelier im. Agnieszki Osieckiej

Al. Mamuszki 2
81-718 Sopot
e-mail: teatr-atelier@teatratelier.pl
tel./fax. (058) 550 10 01
Fundacja Teatru Atelier im. Agnieszki Osieckiej

NIP 5851467315
KRS000477093
konto bankowe
PL 02 2490 0005 0000 4530 5379 4015


Dane osobowe
Zgłoś błąd na stronie
Mapa strony
Dla mediów


(C) Copyright 2021 Teatr Atelier